coincisus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of coincīdō
Participle
coincīsus m (feminine coincīsa, neuter coincīsum); first/second declension
- coincided
Declension
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | coincīsus | coincīsa | coincīsum | coincīsī | coincīsae | coincīsa | |
Genitive | coincīsī | coincīsae | coincīsī | coincīsōrum | coincīsārum | coincīsōrum | |
Dative | coincīsō | coincīsae | coincīsō | coincīsīs | coincīsīs | coincīsīs | |
Accusative | coincīsum | coincīsam | coincīsum | coincīsōs | coincīsās | coincīsa | |
Ablative | coincīsō | coincīsā | coincīsō | coincīsīs | coincīsīs | coincīsīs | |
Vocative | coincīse | coincīsa | coincīsum | coincīsī | coincīsae | coincīsa |